Identifikation
Titel
Papst Nikolaus I. bestätigt Erzbischof Ansgar von Hamburg und seinen Nachfolgern den Besitz des Klosters Ramelsloh.
864 Juni 1.
Fälschung (wohl vom Beginn des 11. Jahrhunderts), beschädigt, anhängendes Bleisiegel, beschädigt. Rückvermerk: Nicolai pape de confirmatione Ramesloa facta de consensu Waltgarii episcopi Verdensis (14. Jahrhundert). - Die Wiedergabe folgt dem Druck bei Curschmann, der mit dem Original und der Fotografie verglichen wurde.
Druck: UB Ramelsloh Nr. 2; Curschmann, S. 24 ff. (dort weitere Nachweise). - UB Verden 1, Nr. 13.
Regest: May Nr. 43; Jaffé Nr. 2760.
Nicolaus episcopus servus servorum dei. Omnibus fidelibus sanctae dei aecclesiae presentis scilicet temporis et futuri. Quisquis dominum et redemptorem nostrum Jesum Christum de sinu patris ad terram pro demonstranda cordibus hominum vera et certa fide descendisse non dubitat, profecto non ignorat omnes, qui eiusdem fidei per gratiam ipsius participes facti sunt et precipue nos, qui per primum tantae virtutis ministrum locum precipuum retinemus, hominibus debere lucrandis insistere et per universas gentes verbi semina serere et solatia serentibus ministrare. Nunc autem quia Hludowicus sublimissimus rex per Salomonem venerabilem episcopum civitatis Constantiae nostro studuit apostolatui intimare, quod pie memoriae Hludowicus imperator, genitor suus, quendam monachum nomine Ansgarium de monasterio Corbeia tulisset et collocasset eum iuxta Albiam fluvium in confinibus Scavorum (!) et Danorum atque Saxonum in
Laufzeit
01.06.0864
Enthält
castello Hammaburg, annuente ac sollempnia sedis apostolicae privilegia prebente predecessore nostro beatae memoriae papa Gregorio, cuius etiam auctoritate in supradicto Nordalbingorum populo sedes constituta est archiepiscopalis in castello superius memorato Hammaburg et in eadem quoque sede, accepto a sede apostolica pallio, archiepiscopus primus est ordinatus Ansgarius. Cui a prelato pontifice delegata est cura seminandi verbum dei et animas lucrandi deo. Cuius delegationis et auctoritatis et pallii acceptionis pagina nobis est a prefato filio nostro Hludowico rege per iam dictum Salomonem episcopum destinata iuxta morem sanctae Romanae aecclesiae bullata, per cuius tenorem paginae haec ita fuisse comperimus, sicut pietas nobis iam fati regis per fidelem virum Salomonem scilicet episcopum intimavit. Verum quia Karolus rex, frater sepe dicti regis Hludowid, abstulit a prenominato loco qui dicitur Hammaburg monasterium, quod appellatur Turholz, utpote quod post partitionem inter fratres suos in regno suo coniacere videbatur, situm in occidentali Francia, quod illic genitor suus ad supplementum et victum episcopo et clericis eius dederat, cepere, sicut fertur, omnes ministri altaris recedere, deficientibus quippe necessariis sumptibus, ab ipsis recesserunt gentibus et eadem ad gentes legatio per huiusmodi factum defecit. Ipsa quoque metropolis Hammaburg dei permittente occulto iudicio per barbarorum sevitiam prorsus devastata est. Contigit namque ex inproviso piratas advenientes civitatem navigio circumdedisse, filius vero noster Ansgarius archiepiscopus ibi positus cum his qui aderant in urbe ipsa vel in suburbio manentibus, primo quidem audito adventu eorum locum ipsum continere voluit, donec maius eis veniret auxilium, sed impellentibus paganis et civitate iam obsessa, cum eis resisti non posse conspexit, quomodo pignera sanctarum reliquiarum asportarentur,
preparavit sicque ipse clericis suis huc illucque fuga dispersis, etiam sine cappa sua vix evasit. Denique hostes, arrepta civitate ac succensis omnibus et direptis, egressi sunt. His ita peractis, cum filius noster iam dictus Ansgarius in multis esset pressuris et calamitatibus et fratres congregationis eius una cum sanctis pigneribus per varia loca circumeundo huc illucque vagarentur et nusquam sedem haberent quietam, matrona quedam nomine Ikia divino amore tacta ex sua hereditate possessiunculam ei tradidit in silva Romesloa nominata in pago Berdangoa in episcopatu Waldgarii Ferdensis aecclesiae episcopi, ubi et cellam construxit et reliquias sanctorum una cum fratribus qui supererant collocavit. Quamobrem clementissimus rex iam sepe dictus Hludowicus querere cepit, quomodo ei solatium subsistendi faceret, quo legationis suae mandatum perficere posset. Et quia in eadem provincia cellam nullam huic legationi habebat congruam, suggerere studuit predicto Waldgario Ferdensis aecclesiae episcopo, ut eius permiss(ione) ei liceret in supradicto loco Romesloa monasterium ex suis inpensis construere, ubi et fratres qui tantae cladi superfuerant sustentarentur et ipse locum suspirandi et, si qua umquam facultas suppeteret, propter vicinitatem eiusdem loci Hammaburgensem aecclesiam restaurandi haberet sub suo successorumque eius regimine et potestate mansurum. Cui quidem rei ipse admodum contrarius extitit. Qua de causa postmodum in Wormatia civitate positis duobus regibus Hludowico et Hlohario, presentibus archiepiscopis Ebone Remensi, Hetti Treverensi et Otgario Mogontiocensi cum plurimis aliis, generali in conventu utriusque regni presulibus congregatis, haec eadem res exposita est. Quod cum ab omnibus bene ita ordinatum probaretur, ut predictus pontifex Waldgarius hoc ipsum sua auctoritate concederet et firmaret, cuncti rogaverunt. Qui primo quidem fortiter his reniti
cepit, iustum non esse multipliciter asserens, ut honorem suae sedis in aliquo minueret, postremo tamen et ipsis regibus et cunctis episcopis ibi aggregatis pro hoc ipso eum regantibus et omnino causa necessitatis id licitum fore dicentibus respondit, si apostolica auctoritate firmaretur, ex se quoque ratum esse. Unde per sepe nominatum venerabilem missum Salomonem videlicet Constantiae civitatis episcopum hoc relatum est confirmandum ac postolatum est nostra auctoritate roborandum. Nos igitur id subtili perpendentes examine animadvertimus propter instantem necessitatem et animarum lucra in gentibus demonstrata utile fore. Omnia enim quae proficua aecclesiae probantur existere et divinis non resultant preceptionibus licita et facienda esse non dubitamus, maxime in tam novellae christianitatis plantatione, in qua varii solent eventus contingere. Quam ob rem omnipotentis dei et beatorum apostolorum Petri et Pauli et hoc nostro decernimus decreto secundum reverentissimi regis Hludowici votum et prenominati episcopi Waldgarii aliorumque episcoporum consensum, ut predictum monasterium Romesloa nominatum sub potestate et regimine Ansgarii Hammaburgensis aecclesiae archiepiscopi eiusque successorum perpetualiter consistat. Nullus vero Fardensis vel quilibet episcopus ullam sibi deinceps in eodem monasterio vendicet potestatem. Quinimmo et ipsi et omnibus suademus verae religionis cultoribus, ut sacra hac legatione fungentibus adiutorio et solatio sint, quatinus pro gratia huius beneficii plenam mercedem recipere mereantur ab (eo) qui dixit: Ite, docete omnes gentes, et quicumque receperit vos, me recipit. Itaque omnia a dilecto filio nostro rege Hludowico ad hoc deo dignum officium deputata nostra etiam pia eius vota auctoritate firmamus. Et quia casus preteritorum nos cautos faciunt in futurum, omnem quoque adversantem vel contradicentem atque piis his nostris studiis
quolibet modo insidiantem anathematis mucrone percutimus atque perpetuae ultionis reum diabolica sorte dampnamus, ut culmen apostolicum more predecessorum nostrorum causamque dei pio affectu zelantes ab adversis hinc inde partibus tutius muniamus. Observator vero et custos huius nostrae salutifere preceptionis benedictionis gratiam a beato Petro apostolorum principe et caelestis retributionis aeterna gaudia a iusto iudice domino deo nostro consequi mereatur. Scriptum per manum Leonis notarii regionarii et scriniarii sanctae Romanae aecclesiae, in mense maio, indictione duodecima. Datum kalendas iunias per manum Tiberii primicerii sanctae sedis apostolicae, imperante domno piissimo papa, anno pontificatus eius quinto decimo, indictione duodecima.
Indexbegriffe:
Ansgar, Stifter und Patron des Stifts Ramelsloh
Bardengau, pagus
Karl, König von Westfranzien
Corvey, Landkreis Höxter, Kloster
Dänen
Ebo, Erzbischof von Reims
Elbe
Gregor IV., Papst (+ 844)
Hamburg, Stadt (castellum, metropolis)
Hetti, Erzbischof von Trier
Ikia, Matrone
Leo, Notar und Scriniar Papst Nikolaus' I.
Lothar II., König (verwechselt mit K. Lothar I.)
Ludwig der Deutsche, König
Nikolaus I., Papst (+867)
Nordelbier
Otgar, Erzbischof von Mainz (+847)
Ramelsloh, Wald
Rom, Kurie (Romana sedes, ecclesia)
Sachsen (Saxones), gens
Salomo, Bischof von Konstanz (+ 871)
Slaven
Tiberius, Sekretär Papst Nikolaus' I.
Tourholt, Flandern, Kloster
Waldgar, Bischof von Verden (+ 865)
Westfranken (Francia occidentalis)
Worms, Reichstag (generalis conventus)
Alte Archivsignatur
Celle Or. 25 Schr. IV Caps. 8 Nr. 1a
Informationen / Notizen
Zusatzinformationen
Eine Fotografie der Urkunde aus der Zeit vor Eintritt der Beschädigungen durch das Hochwasser von 1946 befindet sich im NLA HA.
Ergänzungen
Klassifikation Teil B
08640601
| Aktion | Typ | Bezeichnung | Zugang | Info |
|---|---|---|---|---|
| Detailseite | Masterdigitalisat | U |
|
|
| Detailseite | Nutzungsdigitalisat | U |
|
|
| Detailseite | Original | Urkunden | 0002 / 32 |
|
Arcinsys
Digitalisate öffnen